Πάντα ρωτιέμαι γιατί να σ’ αγαπώ
κι αν με ρωτήσεις δεν έχω τι να πω
το τι σου βρίσκω ούτε κι εγώ δεν ξέρω
γιατί για σένα πονώ και υποφέρω

Τι να `ναι εκείνο όπου με ξετρελαίνει
κι απορούνε οι δικοί μου και οι ξένοι
κι όλο μου λεν γιατί να σ’ αγαπώ
όμως δεν ξέρω, τι να τους πω

Δεν έχεις τίποτα μα έχεις κάτι
κάτι στα χείλη στα μαλλάκια στη ματιά
και από κάτι είσ’ ολόκληρη γεμάτη
κάτι που είναι και δροσούλα και φωτιά

Δεν έχεις τίποτα μα έχεις κάτι
όπου γυναίκα δεν το έχει άλλη καμιά
και από αγάπη είσαι ολόκληρη γεμάτη
δεν έχεις τίποτα, μα έχεις κάτι

Δεν είσ’ ωραία, δεν είσαι καλλονή
δεν έχεις ούτε υπέροχη φωνή
φωτιές μεγάλες και πόθους δεν ανάβεις
δεν ξεχωρίζεις όταν μιλάς ή παύεις

Τι να `ναι κείνο το κάτι που μαγεύει
όπου πληγώνει και στη στιγμή γιατρεύει
τι να `ναι αυτό που τόσο τ’ αγαπώ
όμως υπάρχει, πώς να το πω