Μεσ’ της ζωής μου αυτόν τον άγριο χειμώνα
δεν ξέρω αν ήρθες σαν μιαν ήρεμη ανεμώνα
σαν μια καινούργια ανοιξιάτικη ελπίδα
ή μήπως έρχεσαι ξανά σαν καταιγίδα

Μα όπως κι αν ήρθες κι όπως να `σαι αγαπημένη
όλο χαμόγελα η καρδιά μου σε προσμένει
και τα όνειρά μου τα γαλάζια τους φορούν
και μόνο εσένα, πάντα εσένα καρτερούν

Δεν ξέρω τι κρύβει η καρδιά σου
μ’ απόψε που είμαι κοντά σου
μια λέξη μπορώ να σου πω
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ

Δεν ξέρω απ’ όλες τις λέξεις
αγάπη μου, ποια θα διαλέξεις
μα εγώ θα στο πω, θα στο πω
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ

Είσαι εσύ και το τραγούδι μου κι η λύπη
κάθε λυγμός αλλά και κάθε καρδιοχτύπι
κι όλο γυρεύω να σε βρω νύχτα και μέρα
μέσ’ τα λουλούδια στη βροχή και στον αγέρα

Κι όνομα άλλο δε γνωρίζω απ’ το δικό σου
και δε γνωρίζω άλλο καημό απ’ τον καημό σου
και στην καρδιά μου δε θα βρεις, πώς να στο πω
παρά μι’ ατέλειωτη στρατειά από "σ’ αγαπώ"