Στην πόρτα μου ας ήταν δυο γνώριμοι χτύποι
ξανά ν’ ακουστούν φοβισμένα
ν’ αρχίσει το ίδιο παλιό καρδιοχτύπι
που σβήνει όλο ένα

Απόψε που παίζουν στα τζάμια οι ψιχάλες
τις πιο θλιβερές τους συνθέσεις
ας ήταν να `ρχόσουν καθώς τις προάλλες
κοντά μου να πέσεις

Ας ήταν για λίγο για λίγα λεπτά
να μπεις στη θαμπή κάμαρά μου
μην τρέμεις καλή μου, είν’ όλα κλειστά
και μόνο η καρδιά μου
τις πόρτες τις έχει για σένα ανοιχτές
σαν νά `φυγες χθες

Ας ήταν να `ρχόσουν κοντά μου καλή
απόψε για λίγες στιγμούλες
να ρθεις να μου πεις με φωνή απαλή
δυο τρεις στοργικές κουβεντούλες

Κι ενώ δυο ανάσες θ’ ακούγονται γύρω
χωρίς να το θέμε να γείρεις, να γείρω
στ’ απλό ντιβανάκι με μάτια κλειστά
για λίγα λεπτά

Απόψε που είν’ όλα θλιμμένα μαζί μου
κι οι κρίνοι στα βάζα έχουν γείρει
αν έρθεις κοντά μου θα νιώσ’ η ψυχή μου
σωστό πανηγύρι

Μπροστά στης μορφής σου την άγια εικόνα
ο κάθε λυγμός μου θα σβήσει
και μέσ’ την καρδιά του πιο γκρίζου χειμώνα
ο Μάης θ’ αρχίσει