Μια μέρα ξεναγήθηκα στα μέρη που γεννήθηκα
μάμα Λίνδος κι ήρθα να σε βρω
Στα λόγια πάνω στάθηκα στη γνώμη σου ζεστάθηκα
χρόνια απο ξύλο σκαλιστό.

Με ήλιο και ξανθή βροχή χρώματα απ’ την ανατολή
πλάστηκι η πέτρα σου και ο ουρανός
μα ήρθαν κουρσάροι με φλουριά στη γη που ανήκει στο θεό
μας παλέψαν και πήραν μερτικό.

Ανήμπορος και μοναχός θα το μοιράσω και φτωχός
θα φτάσω στην αγκάλη σου γυμνός
σαν μαγεμένος εραστής της νιότης σου της μακρινής
που τόσο δεν την πόθησε κανείς

Μάμα Λίνδος, Μάμα, Λίνδος...