Ο ταχυδρόμος μ’άφησε
Ένα πικρό μαντάτο
Παρασκευή με ξέχασες
Παντρεύεσαι Σαββάτο

Μ’ έτρωγε το μαύρο φίδι
Όταν σ’είχα αγκαλιά
Σπίτι δίχως κεραμίδι
Πώς θα μείνω στο βοριά

Σαν το τρυγόνι έκλαψα
Πάνω στο μαύρο γράμμα
Με δάκρυ δε σε κράτησα
Δεν έρχεσαι με κλάμα