Αγνώριστη η ζωή μου
σε κάποιο σφάλμα λεία
ο χρόνος μου αλλού κυλά
μ’ ανάποδη πορεία

Γυρνά και σε γυρεύει
του δίσκου μου η βελόνα
μα αντί τραγούδι οι ουρανοί
βρέχουνε μαύρο χώμα

Παγώνει η πόλη σιωπηλή
πόλη της λύπης
θολό φεγγάρι μ’ οδηγεί
να επιστρέφω κάθε αυγή
εκεί που λείπεις

Εξόριστη η ζωή μου
μακριά σ’ άλλη πατρίδα
που νέα δίνη με σκορπά
σε μια παλιά παγίδα

Ο δίσκος μου γυρίζει
βουβά μες στον χειμώνα
έχει παγώσει η κραυγή
πριν βγει από το στόμα

Παγώνει η πόλη σιωπηλή...