Εμείς οι άλλοι, εμείς οι άλλοι
μες στ’ αδιέξοδα μετράμε τις αιτίες
τα ξημερώματα στις άδειες τις πλατείες.
Την ευτυχία που πληρώνεται ζητάμε,
γι’ αυτό στις ύποπτες σκιές μόνο μιλάμε,
εμείς οι άλλοι, εμείς οι άλλοι.

Εμείς οι άλλοι που ξεχωρίζουμε
εμείς οι άλλοι που πάντα ελπίζουμε
εμείς οι πέρα από κάθε όριο
εμείς οι άλλοι, το περιθώριο.

Εμείς οι άλλοι, εμείς οι άλλοι,
από τα πάθη μιας ζωής κυνηγημένοι
κι από τα λάθη μιας στιγμής σημαδεμένοι.
Θύματα πάντα μιας μεγάλης νοσταλγίας
με την ελπίδα εισιτήριο διαρκείας,
εμείς οι άλλοι, εμείς οι άλλοι.