Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132733 Τραγούδια, 271225 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Εγώ ο ξένος - 1988       
 
Στίχοι:  
Τάκης Μουσαφίρης
Μουσική:  
Τάκης Μουσαφίρης


Αφού για σένα είμαι ξένος τώρα πια
και δε χωράω στη δική σου την καρδιά
θα φύγω σαν ένας θεός ξεθωριασμένος,
ξένος, για πάντα ξένος.

Εγώ που ήμουνα θεός
θα φύγω τώρα σαν τρελός,
θα φύγω σαν κυνηγημένος.
Εγώ που ήμουνα θεός
θα φύγω τώρα σαν τρελός,
απόκληρος και πικραμένος.
Εγώ ο ξένος, εγώ ο ξένος.

Εγώ ο ξένος που σ’ αγάπησα πολύ
κι απ’ την αγάπη έχω τόσο πικραθεί
θα γίνω τώρα ένας σταθμός λησμονημένος,
ξένος, για πάντα ξένος.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 97%  (25 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 38143
      Σχόλια: 8
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Εγώ, ο ξένος
1988
[2] Το πλοίο θα σαλπάρει
2013
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Viennezos, Michael @ 06-03-2003
   Viennezos
07-02-2009 03:17
Λάθος, irouka. Σύμφωνα με τα στοιχεία στο εξώφυλλο του δίσκου "τον Στράτο Διονυσίου συνοδεύει στις β' φωνές η Μαρίνα Βλαχάκη". ::wink.::
   Viennezos
<5/1/2005
Από τον ομώνυμο προσωπικό δίσκο του Στράτου Διονυσίου (1988)
   Antony Smyrnios
18-01-2023 13:13
03/1988 Minos (2) – MSM 700
   μουσόφιλος
12-11-2017 00:11
Όταν η αποτύπωση της αλήθειας μπαίνει σε πρώτο πλάνο, τότε η ματαιότητα ψευτίζει και βρίσκουμε και πάλι τη χαμένη γοητεία της. Έρωτες και πάθη, λάθη και σωστά, λύπες και χαρές βάλθηκαν να ενωθούν. Ένας μουσικός χαρταετός σηκώθηκε στον αέρα.. Σκάλωσε στον ουρανό και αντάμωσε με τα βλέμματά μας. Έψαχναν μια ανοιχτωσιά, για να αντέξουν τους καιρούς. Βρήκαν τα τραγούδια αυτά. Πήραν ύψος και οι ψυχές μας. Μυρώθηκαν οι καημοί μας. Την καλούμπα κρατάει εδώ και 35 περίπου χρόνια ο Τάκης Μουσαφίρης. Ένας βαθιά ποιητικός δημιουργός χάραξε στο ελληνικό τραγούδι τις προσωπικές του μαρτυρίες μέσα από μια μεγάλη διαδρομή. Περνά από ανηφόρες και κατηφόρες που βγαίνουν πάντα στη ζωή. Η λαϊκή παράδοση στριμώχνει στη γωνία μια ποιότητα ιδιαίτερη. Δεν είναι ορατή με γυμνό μάτι. Μα είναι εκεί. Το χαμηλωμένο του βλέμμα ρίχνει σκόνη στο τοπίο, για να μη δούμε τη σοφία του. Ο Δημήτρης Μητροπάνος είχε πει για εκείνον: «Δεν τον άγγιξαν οι επιτυχίες. Με τη ψυχούλα του μίλαγε. Με τη ψυχούλα του μιλάει». Έντονα συναισθήματα βρίσκουν καταφύγιο μέσα του. Πέφτει μια κουρτίνα. Μήτε φαίνονται. Τότε ένα αεράκι φυσάει, η κουρτίνα μπάινει στην άκρη και η φλόγα έχει κιόλας ανάψει. Μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης ρίχνεται στη δημιουργία [πηγή: http://www.flowmagazine.gr]
   abartzos
12-11-2011 09:39
::up.:: ::up.:: ::up.::
   irouka
03-03-2007 17:13
β' φωνή: Χάρις Αλεξίου
   Ανώνυμο σχόλιο
03-07-2006
πάρε ότι θέλεις παλιατζή
   Ανώνυμο σχόλιο
26-02-2005
ΣΤΡΑΤΟ ΘΕΕ!!!!!!!!!!!! ΚΩΣΤΑΣ-ΝΙΚΑΙΑ(ΚΟΚΚΙΝΙΑ)


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο