Αφού δεν αξιωθήκαμε ακόμα
σαν άνθρωποι κι εμείς χαρά να δούμε,
μη μου γυρεύεις πια χαμόγελο στο στόμα.
Τι πύργους πια να χτίσουμε στο χώμα;

Δύσκολος είναι ο καιρός,
δύσκολος είναι ο καιρός,
και πώς ν’ αγαπηθούμε;

Αφού το ξέρεις, ήτανε γραμμένο
σ’ αυτό τον κόσμο πολύ αργά να ’ρθούμε.
Εμείς το ’χουμε χάσει αυτό το τρενό.
Τι θέλεις άλλο πια να περιμένω;