Ε ρε κατάρα που είν’ αυτή αμάν αμάν
και βάσανο μεγάλο, που δεν μπορώ
στην τσέπη μου αμάν αμάν φράγκο ποτέ να βάλω.

Μόλις αρχίσει σούρουπο αμάν αμάν
τρέχω να οικονομίσω, της γκόμενάς μου
τα ψιλά αμάν αμάν πάω να τ’ ακουμπίσω.

Και αφού φτάσω στου Ψυρρή
σ’ ένα μικρό σπιτάκι, "κόβω" τους μάγκες
γρήγορα αμάν αμάν μ’ ένα μικρό κολπάκι.

Βρε κει τα παίζω τακτικά αμάν αμάν
ζαριές και ποτηράκι, τα παίρνω
στο κηλάδισμα αμάν αμάν μ’ ένα ξανθό πουλάκι.

Εδώ θα είναι ρε παιδιά αμάν και από πάρα πάνω,
μέχρις να φτάνω δανεικά αμάν αμάν
ως ότου να ρεφάρω.