Όνειρα μελαγχολικά
όνειρα σκοτωμένα,
όνειρα που πεθαίνουνε
είναι η ζωή μου εμένα.

Μια χάρη Θεέ μου σου ζητώ
κάντην αν εμπορέσεις,
κείνα τα μάτια π’ αγαπώ
ποτέ μην τα πονέσεις.

Αυτά τα φώτα του σπιτιού
μα σκοτεινά είναι πάλι,
λείπεις εσύ που του `δινες
τη λάμψη τη μεγάλη.

Και οι τοίχοι που είναι άψυχοι
παράπονο τσι δέρνει
όταν η φαντασία μου
στο σπίτι μας εφέρνει.