Ξένος με άδειο από λόγια το κεφάλι
και με φίλους που κουράστηκαν θαρρώ,
βουητό από μελίσσι στο κεφάλι
αδιάφορες εικόνες συναντώ.

Τα σημάδια στον καθρέφτη που μου άφησε ο χρόνος
δεν τα σβήνουνε ταινίες πλαστικές
τα εισιτήρια παλιώσαν μα είν’ αργά δε μετανιώνω
που δεν πρόλαβα να κάνω ότι θες.

Σ’ ένα τόπο που η παγίδα περιμένει
με τα δίχτυα τ’ απλωμένα της παντού,
η ανάσα των περίεργων με κουφαίνει
έπρεπε να είχα φύγει προ πολλού.

Τα σημάδια στον καθρέφτη που μου άφησε ο χρόνος
δεν τα σβήνουνε ταινίες πλαστικές
τα εισιτήρια παλιώσαν μα είν’ αργά δε μετανιώνω
που δεν πρόλαβα να κάνω ότι θες.