Έβρεχε πολύ μια γκρίζα Κυριακή
μεσ’ στους δρόμους αμίλητοι
εγώ κι εσύ είπαμε κι οι δυο
πως φταίει οι βροχή
και χωρίσαμε σαν ξένοι
δήθεν βιαστικοί

Ήταν λάθος ήταν λάθος
πύργους χτίζαμε πάνω στην άμμο μαζί
ήταν λάθος ήταν λάθος
σφάλμα μεγάλο η αγάπη αυτή

Στάζαν οι μαρκίζες κι η ματιά θολή
στην πλατεία δε φαινόταν ούτε μια ψυχή
έκλαψα δεν το ’δες έβρεχε πολύ
μια σταγόνα στις πολλές
το δάκρυ μου στη γη...