Εγώ ποπάς κι ίνουμαι
σο ιερόν κ’ εμπαίνω
σίντε θα ψάλλω τραγωδώ
σασεύω κι απομένω.

Απ’ αδά κι απάν’ μη πας
κόφτ’ τ’ ωτία σ’ ο ποπάς
όσο και να εν ποπάς εν
άλλο κι ξομολογά σεν.

Ας λέγω σας ντο είπε με
ένας καλός ποπάς
έμορφον είδες φίλ’ετόν
το κρίμα σ’ μη ρωτάς.

Απ’ αδά κι απάν’ μη πας
κόφτ’ τ’ ωτία σ’ ο ποπάς
όσο και να εν ποπάς εν
άλλο κι ξομολογά σεν.

Επήγα σον πνευματικόν
είπα την αμαρτία μ’
ατό είπε με τηδέν κ’εν
ποίσον ατό άλλον μίαν.

Απ’ αδά κι απάν’ μη πας
κόφτ’ τ’ ωτία σ’ ο ποπάς
όσο και να εν ποπάς εν
άλλο κι ξομολογά σεν.