Σαρανταπέντε Κυριακές κι εξήντα δυο Δεύτερες,
δεν είδα την αχάει δεν είδα την αγάπη μου,
αμάν δεν είδα την αγάπη μου.

Δεν είδα την αγάπη μου, την αγαπητικιά μου,
μια Κυριακή αχάει μια Κυριακίτσα το πρωί,
αμάν μια Κυριακίτσα το πρωί.

Μια Κυριακίτσα το πρωί την είδα στολισμένη,
με δυο μαντή αχάει με δυο μαντήλια στο λαιμό,
αμάν με δυο μαντήλια στο λαιμό.

Με δυο μαντήλια στο λαιμό και τέσσερα στα χέρια,
και στο χορό αχάει και στο χορό που χόρευε
αμάν και στο χορό που χόρευε.

Και στο χορό που χόρευε κι όλο μπροστά πηγαίνει,
και με το μα αχάει και με το μάτι της ‘παντώ,
αμάν και με το μάτι της ‘παντώ.

Και με το μάτι της ‘παντω και με τα χείλη λέω,
που ήσουν εψές αχάει που ήσουν εψές, που ήσουν προψές,
αμάν που ήσουν προψες αγάπη μου;