Ζητιάνου ρούχα φόρεσα
και του ορφανού την πίκρα,
μπας και βρω ανταπόκριση
στο σπίτι σου που μπήκα.

Κι ούτε φωνή κι ακρόαση
κι ούτε φωνή και λέξη.
Αγάπη που ήσουν όαση
σε δίχτυα μ’ έχεις μπλέξει.

Απέναντι απ’ το σπίτι σου
υπάρχει καφενείο.
Εκεί βραδιάστηκα και χτες
κι έμεινα ως τις δύο.

Κι ούτε φωνή κι ακρόαση
κι ούτε φωνή και λέξη.
Αγάπη που ήσουν όαση
σε δίχτυα μ’ έχεις μπλέξει.