Οι μέρες περνάνε
οι δείκτες γυρνάνε
μια όμορφη σκέψη
με ταλαιπωρεί
Όλα όσα άφησα πίσω κοιτάω
μα δε λησμονάω
έχω πια γιατρευτεί
Η ιδέα του πόνου
ο φόβος της θλίψης
είχα ορκιστεί δε θα αγαπήσω ξανά
Ήρθε η ώρα τα ίδια να πάθω
δεν άντεξα άλλο
όταν σε είδα ξανά

Σαν να ήταν η πρώτη μου φορά
έτσι και πάλι σε ερωτεύτηκα
από την αρχή ξανά
Σαν να ήταν η πρώτη μου φορά
όμως ποτέ μου δεν κατάλαβα
κι όμως δεν άλλαξα

Ό,τι ποθείς και ό,τι αγαπάς
ας είναι μαζί σου όπου κι αν πας
Δε σου ζητώ τίποτα πια
ούτε το χθες να ξημερώσει ξανά
Δε σε μισώ
μα ούτε ξεχνώ
ένα κομμάτι του εαυτού μου
θα είναι πάντα εδώ
να μου θυμίζει ψηλά να κοιτώ
ακόμα κι αν χρόνια έχω εσένα να δω