Θάλασσά μου εσύ, μήλο και κρασί
τα χλωμά μου χείλια τα δικά σου θέλουν.

Θάλασσά μου εσύ, μαχαίρι πειρατή
κόβει τη καρδιά μου, σκέψεις μ αρρωσταίνουν.

Σαν κλαράκι τσακισμένο
σαν ναυάγιο στον αφρό,
επιπλέει η ελπίδα
πως κι εγώ θ’ αγαπηθώ.

Ηλιε μου εσύ, χρώμα και γιορτή
δώσε στο κορμί μου το καυτό σου χάδι.

Ηλιε μου εσύ, ανάσα και ζωή
αν δε μ αγαπήσεις θα βρεθώ στον Αδη.

Σαν κλαράκι τσακισμένο
σαν ναυάγιο στον αφρό,
επιπλέει η ελπίδα
πως κι εγώ θ’ αγαπηθώ.