Κοίταξα μεσ’ στον καθρέφτη και με τρέλανε
ο καθρέφτης που φτιαχνόσουν όταν βγαίναμε
φάνηκε το πρόσωπό σου μελαγχολικό
θόλωσα γι’αυτό τον κάνω θρύψαλα σωρό

Του καθρέφτη τα κομμάτια ένα ένα μάζεψα
κι έφτιαξα το πρόσωπό σου που με πάθος λάτρεψα
κι ήταν σαν να μου μιλούσες να με ρώταγες γιατί
άφησα τόση αγάπη δίχως λόγο να χαθεί

Κοίταξα μεσ’τον καθρέφτη κι είδα εσένανε
και τα μάτια σου τον χρόνο πίσω φέρανε
χίλιες γνώριμες εικόνες από μας τους δυο
θόλωσα γι’αυτό τον κάνω θρύψαλα σωρό

Του καθρέφτη τα κομμάτια ένα ένα μάζεψα
κι έφτιαξα το πρόσωπό σου που με πάθος λάτρεψα
κι ήταν σαν να μου μιλούσες να με ρώταγες γιατί
άφησα τόση αγάπη δίχως λόγο να χαθεί