Έπιασε βροχή μα δεν ακούμπησε στην ξεραμένη γη
πικρό το δάκρυ που στα μάτια έχει σταθεί
πώς να γλυκάνει την ψυχή έπιασε βροχή
έπιασε βροχή κι ο πόνος
δίχτυα πλέκει άγρια φυλακή
χάνεται ο ήχος σβήνει τώρα η φωνή
και θα νικήσει η σιωπή
έπιασε βροχή κι έγινε αφορμή
να θυμηθώ όσα μου χρέωσε η ζωή
κι αυτό το δάκρυ που στα μάτια έχει σταθεί
να γίνει απόγνωση κι οργή
έπιασε βροχή έπιασε βροχή

Κρυμμένα μυστικά ζωή και θάνατος
του κόσμου η ανάσα ξεμακραίνει
ο δρόμος μακρύς σκληρός κι αδιάβατος
και το φεγγάρι μόνο να σωπαίνει

Φουρτούνιασε η ψυχή απ’το παράπονο
κι απόμεινε η αγάπη σαστισμένη
ο κόσμος εχθρικός φτηνός κι αδιάφορος
και το φεγγάρι μόνο να σωπαίνει

Έπιασε βροχή και βλέπω αυτά
που εσύ δε θέλησες να δεις
όσα σου ανοίξανε το δρόμο της φυγής
μέσα από τα χρόνια της σιωπής
έπιασε βροχή
έπιασε βροχή και χαμηλώσανε
τα φώτα της γιορτής
αρχή και τέλος μιας αγάπης μυστικής
που δε σου άξιζε να ζεις
έπιασε βροχή κι έγινε αφορμή
να θυμηθώ όσα μου χρέωσε η ζωή
κι αυτό το δάκρυ που στα μάτια έχει σταθεί
να γίνει απόγνωση κι οργή
έπιασε βροχή έπιασε βροχή

Κρυμμένα μυστικά ζωή και θάνατος
του κόσμου η ανάσα ξεμακραίνει
ο δρόμος μακρύς σκληρός κι αδιάβατος
και το φεγγάρι μόνο να σωπαίνει

Φουρτούνιασε η ψυχή απ’το παράπονο
κι απόμεινε η αγάπη σαστισμένη
ο κόσμος εχθρικός φτηνός κι αδιάφορος
και το φεγγάρι μόνο να σωπαίνει