Πεταλούδα μου μικρή
και μπρατιέρα στο μελτέμι
πως σε πλάθουν οι ανέμοι
μεσ’ το πέλαγο ψυχή.

Άσπροι στο γιαλό οι αφροί
πότε κάβος πότε χάρος
τάχα να ‘μαι εγώ το βάρος
μεσ’ του κάστρου τη σιωπή.

Περπερούνα δροσερή
πεταλούδα απ’ τ’ Αγιονόρι
καπετάνισσα στην πλώρη
και στο πέλαγο νησί.

Από τη Χαλκιδική
κι από τη Θεσσαλονίκη
στη σπηλιά του Φιλοχτήτη
θα μας βρούν ένα πρωί.

Με ξυπνούν χαιρετισμοί
σ’ άλλη γη, σ’ άγνωστα μέρη
τουτ’ η άνοιξη σε φέρνει
πρώτη άνοιξη στη γη.