Όταν πέφτουν οι σκιές το δειλινό
με τη σκέψη πίσω στα παλιά ξαναγυρνώ
μου ξανάρχονται στο νου λόγια τρυφερά
ώρες της αγάπης που τις ζούσα μια φορά
και μου λείπεις και μου λείπεις τόσο πολύ

Τα μάτια κλείνω και ζητώ
το στόμα σου το λατρευτό
του γέλιου σου το χάδι το ζεστό
μα είσαι τόσο μακριά
και μεσ’την κάμαρη ερημιά
αγιάτρευτη πληγή η μοναξιά
Βουβά στον κήπο μου πουλιά
λουλούδια δίχως ευωδιά
μαράθηκαν τα φύλλα στα κλαδιά
λες κάποια μάγισσα κακιά
μια χειμωνιάτικη βραδιά
τους πήρε τη ζωή χωρίς καρδιά

Όταν πέφτουν οι σκιές το δειλινό
το φεγγάρι το χλωμό κοιτώ στον ουρανό
μου ξανάρχονται στο νου λόγια τρυφερά
ώρες της αγάπης που τις ζούσα μια φορά
και μου λείπεις και μου λείπεις τόσο πολύ

Είσαι τόσο μακριά πού να σε βρω
και μου λείπεις...
και μου λείπεις σ’ αγαπώ
δεν σε ξεχνώ
Τα λουλούδια δίχως ευωδιά
και μου λείπεις και μου λείπεις
δεν σε ξεχνώ σ’ αγαπώ...