Σαν τα σκόρπια φύλλα του Σεπτέμβρη
έγιναν τα όνειρά μου πια
πέθανε νωρίς το καλοκαίρι
κι ήρθε χειμώνας στην καρδιά

Να ’χα μιαν αγάπη Θεέ μου να ’χα φτερά
να ’χα μια καρδιά να ξέρει να συγχωρά
όμως είναι μια σταγόνα ανεμώνα του χειμώνα
που παγώνει από το βορριά
ήλιος που ποτέ δε βγήκε
και παράθυρο δε βρήκε
να ζεστάνει μια μικρή καρδιά
να ’χα μιαν αγάπη Θεέ μου να ’χα φτερά

Πού να βρω γωνιά να ησυχάσω
χέρι στοργικό να με κρατά
πού να βρω καρδιά για να μοιράσω
τούτη τη ζωή που με πονά

Να ’χα μιαν αγάπη Θεέ μου να ’χα φτερά
να ’χα μια καρδιά να ξέρει να συγχωρά
όμως είναι μια σταγόνα ανεμώνα του χειμώνα
που παγώνει από το βορριά
ήλιος που ποτέ δε βγήκε
και παράθυρο δε βρήκε
να ζεστάνει μια μικρή καρδιά
να ’χα μιαν αγάπη Θεέ μου να ’χα φτερά