Μου κλέψαν την κατσίκα,
μου πήραν το γαϊδούρι
και ένα γιαουρτόμελο μου ρίξανε στη μούρη.
Με ζωσανε τα φίδια,
μου πρήξανε τ’ αρχίδια
και τώρα τρώω μια σκορδαλιά
μπας και μου φέρει γούρι.

Λες να `ταν ο από πάνω;
Ή μήπως ο από κάτω;
Όλη τη νύχτα καποιουνού
του εσκίζανε τον πάτο.
Έτριζε το κρεβάτι του
και χτύπαγε στον τοίχο.
Ο Θανασάκης ο χοντρός
έκανε μπανιστήρι
κι εγώ μες στη χασούρα μου
σκεφτόμουν χαρακίρι.

Ξεκίνησα πρωί πρωί,
να πάω για ραδίκια,
στο δρόμο καθώς πήγαινα,
μασούλαγα φιστίκια.
Καθώς έβγαιν’ απ’ το χωριό,
να σου μπροστά μου η Μαίρη,
τι κάνεις, λέω, που ήσουνα;
και μου τραβάει μαχαίρι.

Σίγουρα τρελαθήκαμε,
τι πράματα είναι τούτα;
και την καπέλωσα, που λες,
μ’ ένα καφάσι φρούτα.

Καθόλου δεν της άρεσε,
άρχισε να με βρίζει,
την έχωσα λοιπόν κι εγώ,
σ’ ένα σακί με ρύζι.

Φώναξε τώρα όσο θες,
καριόλα, πουτανίτσα,
αυτά συνέβηκαν προχθές, που λες
στην Άνω Μουσουνίτσα.