Τα μπουζούκια των εντόμων
στέκι ήταν παρανόμων
που απ’ της νύχτας την παρτίδα
θέλανε διπλή μερίδα

Κουβαρντάδες οι κηφήνες
κέρναγαν ποτά στις ζήνες
τους κολλούσαν τα τσιμπούρια
με χαρές και καλαμπούρια

Πεινασμένες οι ακρίδες
χούφτωναν πυγολαμπίδες
τα κουνούπια το γλεντούσαν
κι ως αργά τα κοπανούσαν

Ωχ αμάν, αμάν...

Χόρευε μια μαύρη πεταλούδα
τσιφτετέλι πάνω σε μια φλούδα
για τα πρώτα τα τραπέζια
κι είχε ρέψει από την πρέζα

Κι όλα βρωμικα και ίδια
μεσ’ της νύχτας τα άθλια σκουπίδια
που κοιμούνται τα μυγάκια
και ξυπνούν σαν πέφτουν παλαμάκια

Να πεθάνω να ησυχάσω
και τα γλέντια όλα να ξεχάσω
να την κάνω πάνω στα περβόλια
να ησυχάσω απ’ όλους βρε καριόλια!