Μια σκοτωμένη γάτα είδα στο δρόμο χτες αργά
λοιπόν δεν αναρωτιέμαι γιατί η θλίψη έχει πάντα χρώμα μπλε

Ήπια εκατό τσιγάρα και δέκα κούπες μαύρο καφέ
το ράδιο είπε απόψε η θλίψη έχει πάντα χρώμα σκούρο μπλε

Τα νέα απ’ έξω μαύρα
όλοι όμως λεν πως πάμε καλά
το θερμόμετρο στους εξήντα κι όμως τρέμω σαν πουλί σε παγετό
το θερμόμετρο στους εξήντα
ξέρεις για τι πράγμα σου μιλώ

Κοράκι η ψυχή μου είναι
μα είναι οι φτερούγες της γυμνές
πώς να πετάξω όταν η θλίψη έχει πάντα χρώμα σκούρο μπλε

Θητεία δέκα χρόνια
μια στον αφρό, μια στο βυθό
δε σε ματώνει πουθενά το σήμερα, το αύριο ή το χθες
δε σε πληγώνει τίποτα
το σήμερα, το αύριο ή το χθες
δεν υπάρχει λόγος σοβαρός που η θλίψη έχει πάντα χρώμα μπλε

Η θλίψη έχει πάντα χρώμα σκούρο μπλε
μεταβάλλει τα όνειρά μου από ψιθύρους σε κραυγές
μεταβάλλει τα όνειρά μου από ψιθύρους σε κραυγές
σε κραυγές