Αν είχε στόμα η καρδιά μου να μιλήσει
αν είχε τρόπο να σου πει πόσο πονά
αν είχε δύναμη την πόρτα να σου κλείσει
τότε θα μάθαινες τι είναι μοναξιά

Θα σ’εκδικηθώ να το θυμάσαι θα σ’εκδικηθώ
θα’ρχομαι τις νύχτες που κοιμάσαι να σου τραγουδώ
κι ας μου δείχνεις τάχα πως λυπάσαι τώρα που πονώ
θα σ’εκδικηθώ να το θυμάσαι θα σ’εκδικηθώ

Τώρα παράθυρο η αγάπη σου που κλείνει
κι εγώ σπουργίτι που το τζάμι σου χτυπά
τώρα θηλιά η ερημιά μου που με πνίγει
σαν την καρδιά σου που ποτέ δεν αγαπά

Θα σ’εκδικηθώ να το θυμάσαι θα σ’εκδικηθώ
θα’ρχομαι τις νύχτες που κοιμάσαι να σου τραγουδώ
κι ας μου δείχνεις τάχα πως λυπάσαι τώρα που πονώ
θα σ’εκδικηθώ να το θυμάσαι θα σ’εκδικηθώ