Σ’ αυτό τον κόσμο τον πεζό
εγώ γεννήθηκα να ζω
σαν το πουλί χωρίς φωλιά
να ταξιδεύω διαρκώς
ταξιδευτής πλανητικός
απ’ αγκαλιά σε αγκαλιά
στις αγορές πραγματευτής
και στα βαπόρια θερμαστής
μ’ ένα τραγούδι μες στο νου
στίχους και νότες να μετρώ
σε βαγονάκια του μετρό
πάνω στις ράγες τ’ ουρανού

Πάνω στα κάστρα
κάτω απ’ τ’ άστρα
μέσω πελάγου στον ουρανό
Πάνω στα κάστρα
κάτω απ’ τ’ άστρα
με μια κιθάρα τον πόνο μου να τραγουδώ

Μέσα στη ζάλη της βραδιάς
απ’ τα σημάδια της καρδιάς
βγαίνει η φωνή και τραγουδώ
και το πρωί αναχωρώ
σαν το τρεχούμενο νερό
μα το ρεφρέν στοιχειώνει εδώ

Πάνω στα κάστρα
κάτω απ’ τ’ άστρα
μέσω πελάγου στον ουρανό
Πάνω στα κάστρα
κάτω απ’ τ’ άστρα
με μια κιθάρα τον πόνο μου να τραγουδώ