Του χωρισμού μας η ευθύνη σού ανήκει
και τώρα έρχεσαι ξανά μετανιωμένη,
λες και πληρώνεις την αγάπη με το νοίκι,
μι’ αγάπη που είναι στην καρδιά μου πεθαμένη.
Του χωρισμού μας η ευθύνη σού ανήκει.

Ούτε μια συγγνώμη δε σε σώζει,
τιμωρία πιο μεγάλη σού αρμόζει
για τα λάθη που ’χεις κάνει μέχρι τώρα.
Φύγε, δε μας παίρνει πια η ώρα.

Του χωρισμού μας η ευθύνη σού ανήκει
και τώρα έρχεσαι πληγές να μου ανοίξεις.
Και πώς ν’ αλλάξει η δική σου καταδίκη
αφού δεν έχεις της αγάπης αποδείξεις;
Του χωρισμού μας η ευθύνη σού ανήκει.

Ούτε μια συγγνώμη δε σε σώζει,
τιμωρία πιο μεγάλη σού αρμόζει
για τα λάθη που ’χεις κάνει μέχρι τώρα.
Φύγε, δε μας παίρνει πια η ώρα.