Έχει η νύχτα
απόψε καρδιά μου
γλυκιά φεγγαράδα
Φέγγει δρομάκια
αγάπες μεράκια
αυτό είναι Ελλάδα
Έχει μια αύρα
που φέρνει ο μπάτης
από την Καστέλα
πήρα μια κόλλα χαρτί
και σου γράφω
κοντά μου πια έλα

Πάρε τηλέφωνο λοιπόν
κοίτα πως λάμπει το παρόν
με το αμπαζούρ το θαλασσί
εγώ και συ κι η φεγγαράδα
Πάρε το τραίνο των εννιά
και φέρτο ως την γειτονιά
μην γίνει έγκλημα καρδιάς
λόγω βραδιάς κι ας λεν για μας

Όσα τραγούδια
θ’ ακούσω απόψε
για σένα χαρίζω
κι όταν βρεθούμε
ένα τέτοιο φεγγάρι
να έχει ελπίζω
Βγαίνω στο δρόμο
και κάνω μια βόλτα
στα στέκια τα ίδια
φταίει το φεγγάρι
που είμαι σαν γάτα
και ψάχνω να βρω κεραμίδια