Νυχτώνει πάλι σήμερα
πάλι μονάχος είμαι
οι αναμνήσεις σίδερα
μεσ’ την καρδιά μου είναι

Ας ήτανε να `ρχότανε σαν πρώτα
την πόρτα μου ν’ ανοίξει και να μπει
ν’ ανάβανε στο σπίτι μου τα φώτα
να γέμιζε η κάμαρα ζωή

Νυχτώνει πάλι και γυρνώ
πίσω στα περασμένα
νυχτώνει πάλι και ζητώ
δυο μάτια λατρεμένα

Ας ήτανε να `ρχότανε σαν πρώτα
την πόρτα μου ν’ ανοίξει και να μπει
ν’ ανάβανε στο σπίτι μου τα φώτα
να γέμιζε η κάμαρα ζωή