Να φύγω εσύ το ζήτησες
μου είπες πως τελειώσαμε εδώ
πολύ ψυχρά μου μίλησες
χωρίς να το σκεφτείς αν πληγωθώ
προσπάθησα ανώφελα το κλάμα μου
να πνίξω να κρυφτώ

Παράπονο με έπιασε και καταιγίδα ξέσπασε
με της ψυχής τα δάκρυα στα μάτια σε κοιτώ
στην αγκαλιά σου έτρεξα και σε ρωτώ πού έφταιξα
και σε ρωτώ τι άλλαξε και φτάσαμε ως εδώ

Πού’ναι το φιλότιμό σου
πώς αντέχει ο εαυτός σου
κι ο τρελός εγωϊσμός σου
σαν μαχαίρι απόψε με τρυπά
Πού’ναι το φιλότιμό σου
πώς αντέχει ο εαυτός σου
να σκοτώνεις έναν άντρα
που σε αγαπάει δυνατά

Τα πράγματά μου μάζεψα
χωρίς κουβέντα να σου πω
να μη δακρύσω πάλεψα μπροστά σου
μόνο από εγωϊσμό
μα δυνατός δε στάθηκα
και ξέσπασα σε αναφιλητό

Παράπονο με έπιασε και καταιγίδα ξέσπασε
με της ψυχής τα δάκρυα στα μάτια σε κοιτώ
στην αγκαλιά σου έτρεξα και σε ρωτώ πού έφταιξα
και σε ρωτώ τι άλλαξε και φτάσαμε ως εδώ

Πού’ναι το φιλότιμό σου
πώς αντέχει ο εαυτός σου
κι ο τρελός εγωϊσμός σου
σαν μαχαίρι απόψε με τρυπά
Πού’ναι το φιλότιμό σου
πώς αντέχει ο εαυτός σου
να σκοτώνεις έναν άντρα
που σε αγαπάει δυνατά