Όταν σε κοιτώ βλέπω τ’ άστρα
θέλω να ζήσω ξανά
να ρίξω τα μαύρα σου κάστρα
τα σκιάχτρα στη φωτιά

Κυλάω μες στη σιωπή σου
και νιώθω τους μεγάλους σεισμούς
που κρύβεις βαθιά στην ψυχή σου
και κάνεις πως δεν τους ακούς

Θέλω τα λόγια που πνίγεις
να γίνουν πουλιά στον ουρανό
τα φτερά σου να ανοίξεις
μακριά να πετάξεις απ’ αυτό το κενό

Πρώτη μέρα του αιώνα
μες στου χειμώνα τη γιορτή
δες πως λιώνουνε τα χιόνια
ήρθε η πέμπτη εποχή
Πρώτη μέρα του αιώνα
είναι η δική μας η γιορτή
γι’ άλλα 2000 χρόνια
η αγάπη μας θα ζει

Όταν με κοιτάς ανασαίνω
την άδεια μου γεμίζεις ζωή
το νόημα που ποτέ δεν προφταίνω
μου δίνεις σε μια μόνο στιγμή

Τ’ όνειρο θέλω ν’ αγγίξεις
να φύγεις ψηλά στον ουρανό
τα φτερά σου αν ανοίξεις
μακριά θα πετάξεις απ’ αυτό το κενό