Κάθε πρωί σε τουφέκιζαν
κι εσύ ξαναζούσες,
ανίκανοι να βρούνε την καρδιά σου,
ματώναν την ελευθερία σου.

Ένα κυνηγημένο λευκό περιστέρι
ήτανε τ' όνομά σου, φίλε ακριβέ,
με το φτωχό βαλάντιο
και το πλούσιο το χέρι.

Έγραψες ένα πρωινό
τ' όνομά σου στην άμμο
κι έφυγες όπως ήρθες,
απέριττος και γυμνός.

Ένα κυνηγημένο λευκό περιστέρι
ήτανε τ' όνομά σου, φίλε ακριβέ,
με το φτωχό βαλάντιο
και το πλούσιο το χέρι. ( χ2 )