Βαδίζω μόνος σαν τρελός
Είμαι γεμάτος μίσος
Στον ένα κόσμο είμαι φτωχός
Στον άλλο είμαι κροίσος
Δεν έχω τίποτα να πω
Στέρεψα από λόγια
Κι έχω κρυμμένο ένα σφυρί
Να σπάω τα ρολόγια
Του κόσμου που βοηθάνε
Τον χρόνο να μου παίρνει τη μιλιά
Να με στέλνει σ’ άλλα μέρη
Και να σωπαίνω
Να γουστάρει που δεν μπόρεσα
Να γίνω εγώ ποτέ μου

Αρχηγός να διατάζω τον εαυτό μου
Αρχηγός στον ένα κόσμο το δικό μου
Αρχηγός να κάνω γη μου τη σελήνη
Αρχηγός στον κόσμο εγώ να φέρω ειρήνη

Γεννήθηκα υπήκοος
Κι αφέντες μου είναι κάποιοι
Που απ’ έξω λάμπουν σαν χρυσός
Και μέσα είναι σάπιοι
Όλο φωνάζω τελικά
Και τίποτα δε βγαίνει
Παιχνίδι κάνουνε αυτοί
Κι η σκέψη μου χαμένη
Και νιώθω το χρόνο να με πνίγει
Σαν τα φίδια το λαιμό μου να τυλίγει
Να με στέλνει σ’ άλλα μέρη
Και να σωπαίνω
Να γουστάρει που δεν μπόρεσα
Να γίνω εγώ ποτέ μου