Το πρόσωπό του σύννεφο
Το πέρασμά του μπόρα
Κι η ομορφιά του σύνορο
Για της καρδιάς τη χώρα
Απόψε ανοίγει ο άνεμος
Του νου τα παραθύρια
Για να περάσει ο άγγελος
Με τ’άχραντα μυστήρια

Στον ουρανό σκαρφάλωσα
Τον κόσμο να μετρήσω
Κι είδα την άσπρη θάλασσα
Που θα σε φέρει πίσω
Είδα κατάρτι γυρισμού
Κι ένα πουλί του νότου
Με το κρυφό μαράζι του
Και το παράπονό του

Πέντε γράμματα
Ταιριάξανε και κάναν την αγάπη
Πέντε γράμματα
Γεννήσανε τον πόνο και το δάκρυ
Πέντε γράμματα
μας παν ως του παράδεισου την άκρη