Με ποιο δικαίωμα παίρνεις τηλέφωνο και κλαις
Γιατί ανοίγεις απ’ το παρελθόν πληγές
Ό,τι αγάπησα μου πήρες σε μια νύχτα
Έφυγες δίχως να μου πεις μια καληνύχτα

Θυμάσαι που λέγαμε ότι εμείς δυο μαζί ήμασταν ένα
Τώρα που είμαι μόνος μου μετράω
Μετράω, μετράω, μετράω
Πάλι ένα είμαι
Πάλι ένα είμαι

Πες μου εσύ τελικά πόσο ήσουνα
Ένα άχρηστο μηδέν μονάχα ήσουνα
Κι αν καυχιέσαι που με πλήγωσες θανάσιμα
Σου αξίζουνε τιμές και παράσημα

Άσε με μόνο μου να ζήσω το παρόν μου
Και να ξεγράψω απ’ το μυαλό το παρελθόν μου
Δεν το αντέχω πια να ζω με αναμνήσεις
Και να μετρώ αρρωστημένες ψευδαισθήσεις
Θυμάσαι που λέγαμε ότι εμείς δυο μαζί ήμασταν ένα
Τώρα που είμαι μόνος μου μετράω
Μετράω, μετράω, μετράω
Πάλι ένα είμαι
Πάλι ένα είμαι

Πες μου εσύ τελικά πόσο ήσουνα
Ένα άχρηστο μηδέν μονάχα ήσουνα
Κι αν καυχιέσαι που με πλήγωσες θανάσιμα
Σου αξίζουνε τιμές και παράσημα