Σαν με κοιτούν στα ματιά τα παιδιά
ένα ποτάμι θλίψης μέσα μου κυλά
τι να τους πω γι’ αυτά που με ρωτούν
πως οι καλοί στα παραμυθία μονό ζουν
Πόσα παιδιά κι απόψε πόνεσαν
πόσα παιδιά κι απόψε πείνασαν

Συγγνώμη παιδιά για ότι συμβαίνει
στον κόσμο που φτιάξαμε εμείς
Συγγνώμη παιδιά ο κόσμος σωπαίνει
και δε σας ακούει κανείς, κανείς, κανείς

Σαν με κοιτούν στα μάτια τα παιδιά
νιώθω πως τίποτα δεν πάει πια καλά
τι να τους πω τις νύχτες που ξυπνούν
ότι την τύχη τους οι γέροι κυβερνούν
Πόσα παιδιά κι απόψε πάγωσαν
πόσες καρδιές κι απόψε ράγισαν

Συγγνώμη παιδιά για ότι συμβαίνει
στον κόσμο που φτιάξαμε εμείς
Συγγνώμη παιδιά ο κόσμος σωπαίνει
και δε σας ακούει κανείς, κανείς, κανείς