Αααααχ!
Αστραπές, κεραυνοί
με χτυπούν διαρκώς στη ζωή,
χτύπα με τώρα κι εσύ.
Φύγε κι εσύ π’ αγαπώ,
λέξη πικρή δε θα πω.
Όποιος γεννιέται καλός
κλαίει και πονάει συνεχώς.

Αααααχ!
Κατάρα βαριά
κυνηγάει τη φτωχή μου καρδιά
και δε γνωρίζω χαρά.
Κέρνα με τώρα κι εσύ
δάκρυ και πόνο μαζί.
Όποιος γεννιέται καλός
κλαίει και πονάει συνεχώς.

Αααααχ!
Αστραπές, κεραυνοί
κάντε στάχτη ένα δόλιο κορμί.
Κι αν ζήσω, τι ωφελεί;
Δώσ’ μου κι εσύ π’ αγαπώ
τον πιο μεγάλο καημό.
Όποιος γεννιέται καλός
κλαίει και πονάει συνεχώς.