Απ’ το δικό σου το μεράκι
θα γίνω εγώ καλογεράκι,
γένια και μαλλιά θ’ αφήσω
μήπως και σε λησμονήσω.
Με κομπολογάκι και με ράσο
όλη τη ζωή μου θα περάσω.

Στο δικό σου το μεράκι
θα γινώ καλογεράκι,
θα γινώ καλογεράκι
να κρατώ κομπολογάκι.

Κι άμα με δεις και σου αρέσω
όταν τα ράσα θα φορέσω,
δε θα ξανααμαρτήσω
την αγάπη θα νικήσω.
Δε θα έχεις τότε πια χατίρι
γιατί θα `μαι μες στο μοναστήρι.

Στο δικό σου το μεράκι
θα γινώ καλογεράκι,
θα γινώ καλογεράκι
να κρατώ κομπολογάκι.