Βρήκα το σπίτι μου κλειστό
χορταριασμένο και βουβό
τα μάτια μου βουρκώνουνε
τι να ζητώ...

Σπασμένοι φράχτες
πεσμένοι τοίχοι
μια ιστορία μέσα στη λήθη
ένα παραμύθι

Αντίο σπίτι μου
μην κλαις τ’αγόρι σου
κάπου υπάρχει μια γωνιά
για μένα, έχε γεια....

Στα γκρεμισμένα σκαλοπάτια
έγραφα όνειρα παλάτια
και μιας μικρής
αγάπησα τα μάτια

Παλιά παιχνίδια πεταμένα
που έπαιζα
απο μικρός
τι κόσμος πικρός...