Το `θελε εσύ κι μάνα σου
να φύγω από κοντά σου
λες κι ήμουν παρακατιανός
να μπω μες στην καρδιά σου.

Όπλες, δε σε θέλω πια
άει στο καλό να πας,
εσύ και η μαμάκα σου
κι αυτόν που αγαπάς.

Με δίχως να `χω φταίξιμο
μ’ έκανες να πονέσω,
είκοσι δυο χρονών παιδί
στα βάσανα να πέσω.

Όπλες, δε σε θέλω πια
άει στο καλό να πας,
εσύ και η μαμάκα σου
κι αυτόν που αγαπάς.

Στη φυλακή με βάλανε
στο νούμερο το δύο
κι απ’ τους πολλούς μου
στεναγμούς μου είπανε να φύγω.

Όπλες, δε σε θέλω πια
άει στο καλό να πας,
εσύ και η μαμάκα σου
κι αυτόν που αγαπάς.