Αυτός μανούλα π’ αγαπώ
δεν είν’ αριστοκράτης,
είναι παιδάκι του λαού
κι ένας φτωχός εργάτης.

Είναι παιδί απ’ τη φτωχολογιά
με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά.
Με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά
είναι παιδί απ’ τη φτωχολογιά.

Παλεύει βράδυ και πρωί
σκληρά στη βιοπάλη
για να μπορέσει γρήγορα
στεφάνι να μου βάλει.

Είναι παιδί απ’ τη φτωχολογιά
με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά.
Με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά
είναι παιδί απ’ τη φτωχολογιά.

Τι κι αν δεν είναι πλούσιος
μου φτάνει η λεβεντιά του,
την ευτυχία μάνα μου
θα βρω στην αγκαλιά του.

Είναι παιδί απ’ τη φτωχολογιά
με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά.
Με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά
είναι παιδί απ’ τη φτωχολογιά.