Λέλι γιαλέλι για
γιαλέλι λέλι για
λέλι γιαλέλι για
παίρνω τους δρόμους ξανά
φωνάζω μέσ’την ερημιά
λέλι γιαλέλι για
και η φωνή μου μ’απαντά
λέλι γιαλέλι για
δεμένος είσαι με σκοινιά
λέλι γιαλέλι για
και δεν το βλέπεις φουκαρά

Γύρναγε γύρναγε
τον κόσμο γύρναγε
το πόνο και τη μοναξιά τραγούδαγε
ακούγαμε και κλαίγαμε
τρελό τον λέγαμε

λέλι γιαλέλι για, γιαλέλι λέλι για
λέλι γιαλέλι για
παίρνω τους δρόμους ξανά
φωνάζω μεσ’την ερημιά, λέλι γιαλέλι για
και η φωνή μου μ’απαντά, λέλι γιαλέλι για
δεμένος είσαι με σκοινιά, λέλι γιαλέλι για
και δεν το βλέπεις φουκαρά

σύντροφους γύρευε
για το ταξίδι του
σαν Οδυσσέας που’ψαχνε το σπίτι του
μονάχος όμως έφευγε
και πάλι έλεγε

λέλι για λέλι για....