Έρημη γυναίκα που γυρνάς
μέσα στη νύχτα μόνη
κρύβεσαι από το φόβο
μιας αγάπης που όλο σε πληγώνει
κι ο καημός σου δεν τελειώνει

Σώμα διψασμένο για ένα χάδι
κι η αγάπη λείπει
στόμα ξεχασμένο απ’ το φιλί
και από το καρδιοχτύπι
ο καημός ποτέ δεν λείπει

Και γυρνάς τη πόλη
και σε διώχνουν όλοι
σαν πουλάκι γέρνεις
ένα φως δεν παίρνεις

Άγριο τριαντάφυλλο της νύχτας
τις ψυχές ματώνεις
άγριο λουλούδι του βοριά
με το φεγγάρι λιώνεις
και έναν έρωτα πληρώνεις

Και γυρνάς τη πόλη
και σε διώχνουν όλοι
σαν πουλάκι γέρνεις
ένα φως δεν παίρνεις

Έρημη γυναίκα που γυρνάς
μέσα στη νύχτα μόνη
κρύβεσαι απ’ το φόβο μιας αγάπης
που όλο σε πληγώνει
κι ο καημός σου δεν τελειώνει