Ανοίγω την πόρτα και φεύγω
και χάνομαι μεσ’το σκοτάδι
καλύτερα να τριγυρνάω
στο δρόμο κι απόψε το βράδυ
Θυμώνω και άλλα δε δίνω
και όλα τα θέλω δικά μου
μα μόλις αρχίζω να πίνω
σε βλέπω συνέχεια μπροστά μου
κι ακόμα θυμάμαι τα λόγια σου
κι ακόμα θυμάμαι τα λόγια σου

Δε σε ξέχασα ποτέ
και ακόμα σ’αγαπάω
περπατάω στη βροχή
και δεν έχω πού να πάω

Φοβάμαι τη μέρα που θα’ρθει
φοβάμαι κι αυτά που θα φέρει
πως θα’ναι το χέρι μου άδειο
χωρίς το δικό σου το χέρι
Κι αν τίποτα πια δε μας δένει
απόψε θα μείνω κοντά σου
μπορεί να μιλάμε σαν ξένοι
μα πάλι θα πιω στην υγειά σου
γιατί λαχταράω τα μάτια σου
γιατί λαχταράω τα μάτια σου

Δε σε ξέχασα ποτέ
και ακόμα σ’αγαπάω
περπατάω στη βροχή
και δεν έχω πού να πάω