Νύχτα τ’ αστέρια μέτρησα
στον ουρανό απάνω,
μα τους καημούς για σένανε
τους βρήκα παραπάνω.

Λες κι οργώνω μες στα βράχια,
λες και σπέρνω μες στην άμμο
και δική μου να σε κάνω
ακόμα δεν μπορώ.

Μέρα τ’ αστέρια μέτρησα,
ήταν ο ήλιος μόνος,
ας ήταν ένας μοναχός
και ο δικός μου πόνος.