Η αγάπη γεννιέται σε άγνωστα μέρη
κανένας δεν ξέρει τον δρόμο να βρει
η αγάπη ριζώνει σε κόκκινο χώμα
κι αν βρεις άλλο χρώμα δε θα `ναι εκεί.

Γιατί η αγάπη πατρίδα δεν έχει
και όποιος αντέχει κοντά της να ζει
πιστός περιμένει σε άγονα μέρη
μαζί της κοιμάται ξυπνάνε μαζί.

Η αγάπη γυρνάει σε άδειες πλατείες
σε μοβ συνοικίες σε γκρίζους σταθμούς
συχνά ζητιανεύει σε βρωμικους δρόμους
τους άγραφους νόμους κρατάει ζωντανούς.

Γιατί η αγάπη στις μπόρες αντέχει
κι αν γύρω της βρέχει απλώνει φτερά
ψηλά να σε πάρει στου ήλιου τα μέρη
γλυκό μεσημέρι σε κρύα καρδιά.

Η αγάπη γερνάει σε μάτια θλιμμένα
και ψάχνει ένα ψέμα να νιώσει παιδί,
το τέλος που φτάνει φθινόπωρο μοιάζει
τις μάσκες αλλάζει χωρίς ενοχή

Γιατί η αγάπη σαν όνειρο σβήνει
και πίσω αφήνει μια γεύση πικρή
χωρίς ένα δάκρυ τον πόνο σκεπάζει
κι αυτή δοκιμάζει το ξένο φιλί