Μες στην Αθήνα τριγυρνώ
τα βράδια ο καημένος
γιατί ήμουνα με μια ξανθιά
τρελά ερωτευμένος.

Κάτω απ’ τα παραθύρια της
ο δόλιος ξενυχτούσα,
γλυκά της ετραγούδαγα
ότι την αγαπούσα.

Μ’ αυτή δεν έλεγε ποτέ
για να με αγαπήσει
και την καρδιά της ήθελε
σε άλλον να χαρίσει.

Κι εγώ το ρίχνω στο πιοτό
για να την λησμονήσω
και προσπαθώ μελαχρινή
να βρω να αγαπήσω.