Καταμεσιός στην θάλασσα πύργος θεμελιωμένος,
Πύργος και σιδηρόπυργος, μολύβι σκεπασμένος
Και μέσα κόρη κάθονταν,
και φλωριά ‘ρμαθιάζει
Αρμάθιαζε, ξαρμάθιαζε, εννιά αρμάθες φτιάνει
Τες πέντε βάζει στο λαιμό, τες τέσσερις στα χέρια,
Στο παραθύρι πρόβαλε, τον ήλιο κουβεντιάζει
Για ‘έβγα ήλιε μ’ για να βγω,
για λάμψε για να λάμψω
Εσύ με τες ακτίδες σου, μαραίνεις τα χορτάρια
Κι εγώ με τα φλωράκια μου, μαραίνω παλληκάρια